اسامی زیبای پسرانه به زبان ترکی با حرف (آ)

در این مقاله اسامی زیبای پسرانه به زبان ترکی را برای شما پدر و مادران عزیز ترک که به تازگی صاحب فرزند شده اید و یا در انتظار تولد فرزند هستید.

نام های زیبا با معنی های زیباتر که امیدوارم توانسته باشم شما را در انتخاب نام فرزند دلبندتان کمک و راهنمایی کرده باشم.

اسامی ترکی پسرانه

بیش از ۲۶۰۰ اسامی زیبای ترکی پسرانه به همت پرویز زارع شاهمرسی پژوهشگر و نویسنده آذربایجانی گردآوری شده است که به ترتیب حروف الفبا در زیر مشاهده میکنید.

+معنی و تلفظ
گلچینی از صدها اسامی زیبای ترکی پسرانه

تی مدل: سرویس تاریخی و فرهنگی: بیش از ۲۶۰۰ نام زیبای ترکی پسرانه به همت پرویز زارع شاهمرسی پژوهشگر و نویسنده آذربایجانی گردآوری شده است که به ترتیب حروف الفبا در زیر مشاهده میکنید.

بخش ۱ اسامی ترکی پسرانه با ( آ )

آباتای – (Abatay) بزرگوار. (ناپ)

آبادان – (Abadan) برپا. آباد. جایی که در آن آب و گیاه پیدا شود و مردم در آنجا زندگانی کنند. بزرگ. مسن. عظیم. ملافه. پوشش. در میان ترکان صفتی است برای اشخاص جوانمرد و بخشنده. (ناپ)

آبار – (Abar) هیکل. هیبت. سرفراز. باشکوه. ایستادگی. (ناپ)

آباران – (Abaran) مبالغه کننده. دروغگو. لافزن. ناظم.

آباغان – (Abağan) عالیجناب.نجیب زاده.کبیر.(ناپ).

آبای – (Abay) قهر.غضب. خشم. روشنی. روشنی بخش. شگرف. بصیرت. دقت. خواهر. خاله. زن لزگی.(ناپ).

آبچار – (Abçar)کاردان. سربراه. مطیع. کسی که کار به چستی انجام دهد. فرز. گردآورنده. مباشر ضبط. مساعدت کردن. یکی از شاخه‎های ۲۴ گانه اوغوزها.(ناپ)

آبراما – (Abrama) اداره. راهبری.

آبی – (Abı) (آقابیگ) رنگ آبی. در زبان ترکی به معنای برادر بزرگ، آقا، جان، روح، عشق است.(ناپ)

آبیدان – (Abıdan) با احساس. بزرگ. بسیار بلند. کار دشوار. بسیار(ناپ).

آبیز – (Abız) روحانی. مربوط به روح.(ناپ).

آبیق – (Abıq) اصیل. با احساس.(ناپ)

آبیقان – (Abıqan) اصیل.(ناپ).

آبیقای – (Abıqay) خاله. گرگ. روشن.(ناپ).

آبیل – (Abıl) دوست داشتنی.(ناپ). کلنگ. پاروی بزرگ. تپه جنگلی داخل باتلاق.

آبیلاق – (Abılaq) سفید و دوست داشتنی. حمله. (ناپ)

آبیلای – (Abılay) سفید و روشن(ناپ).

آبین – (Abın) امیدوار. ممنون. خوش.تخم. دانه. (ناپ).

آبیناق -(Abınaq) کسی که به راحتی خیال رسیده(ناپ).

آبینچ – (Abınç) آسودگی. تسلی. آرامش.(ناپ).

آپاچی – (Apaçı) خرس باز.

آتاب – (Atab) نامگذاری.

آتابای – (Atabay) پدربزرگ. مربی. مقامی‌ در دربار سلجوقیان. پیران کارآزموده که تربیت شاهزادگان سلجوقی به آنان واگذار می‎شد. به صورت «اتابِک» وارد زبان عربی و به صورت «آتابای» و «اَتابک» وارد زبان فارسی و به صورت Atabeg و Atabek وارد زبان انگلیسی شده است.

آتار – (Atar) سپیده صبح. شلیک کننده. پرتابگر. جسارت.

آتاسای – (Atasay) احترام کننده به بزرگان.

آتاشا – (Ataşa) ضمیمه. مربوط.

آتالا – (Atala) مشهور. نامدار. مفتخر. آردابه. خمیر.

آتالان – (Atalan) مشهور. نامدار. مفتخر.

آتالای – (Atalay) مشهور. پدر من.

آتایار – (Atayar) یار پدر.

آتلام – (Atlam) مرحله. گام. قدم.

آتلان – (Atlan) تند. جینقو.

آتمار – (Atmar) قاپی که بتوان با آن بازی کرد.

آتیر – (Atır) تپه بلند. مزرعه غیرقابل کشت. لوازم.

آتیلا – (Atıla) نامی. نامدار. مشهور. مبارز. چابک.(ناپ).

آجار آلپ – (Acar alp) شیرمرد.(ناپ).

آجارای – (Acaray) شیرمرد نورانی. (ناپ).

آجاربای – (Acarbay) بزرگ مرد قوی. (ناپ).

آجارتان – (Acartan) همچون دلاور.(ناپ).

آجارتای – (Acartay) همچون دلاور. (ناپ).

آچابای – (Açabay) سرور عالیمقام(ناپ).

آچابوْغا – (Açaboğa) دلاور محترم. (ناپ).

آچاتای – (Açatay) در کسوت محترمان. (ناپ).

آچاخان – (Açaxan) بزرگ مرتبه. (ناپ).

آچالام – (Açalam) سرآغاز. مقدمه.

آچامای – (Açamay) زینی که به هنگام نخستین سوار شدن کودک بر اسب، بکار برند.

آچانا – (Açana) مته. ابزار سوراخ کردن. گرسنگی.

آچای – (Açay) زیبا و گرامی‌ چون ماه. (ناپ).
‎

آچمان – (Açman) گشاینده. فاتح.

آچون – (Açun) دنیا.

آچون آلپ – (Açun alp) جهان پهلوان. (ناپ).

آچونال – (Açunal) به اندازه تمام جهان.(ناپ).

آچونتاش – (Açuntaş) هم عصر. معاصر.(ناپ).

آچیل – (Açıl) باز. گشوده. آواره. عاجز.(ناپ).

آچیلا – (Açıla) گشاده. باز. متحیر.

آچیلان – (Açılan) باز شدنی. گشودنی. سلاح آتشین.

آچیلای – (Açılay) خنده رو و زیبا مانند ماه.

آچیم – (Açım) زمان گل دادن. زمان گشایش. وحی. پیغام الهی. حاشیه.

آچین – (Açın) ← آچون. مهمانی. عیش. احسان. آگاه. زیرک. وحشی. درنده.

آچینا – (Açına) دوست. دانا. گشوده. به صورت «آشنا» وارد زبان فارسی شده است.

آخابا – (Axaba) سرپایینی. سرازیری.

آخار – (Axar) بستر رود. روند. جاری. جریان رود. سلیس. روان. آهنگدار. مایع. غربت. پرخور.

آخارا – (Axara) گودال. حفره. آخور.

آخاری – (Axarı) مسیر. بستر. جریان. فرزند نخست.

آخاریش – (Axarış) هماهنگی.

آخان – (Axan) جاری شونده. رونده. گذرا. خمار.

آخشام – (Axşam) غروب. هنگام غروب. در زبان فارسی، فعلی به نام «آخشام زدن» یا «آقشام زدن» وجود دارد. منظور از آن این است که به هنگام غروب آفتاب طبل نوبت بر در پادشاهان و حکام نواخته می‎شد. در ادبیات نظامی ایران پیش از پهلوی، به معنای مراسم صبحگاه و شامگاه استفاده می‎شد.

بخش ۲ اسامی ترکی

آخمار – (Axmar) خمار.

آخمان – (Axman) جاری. رو به جلو. آغل رو باز.

آخنال – (Axnal) جاری. روان.

آخیدان – (Axıdan) جاری کننده.

آخیش – (Axış) روند. بستر. مجرا. سیلان. عشوه. طنازی.

آخیل – (Axıl) سوزن. پیکان. آبشش ماهی.

آخیم – (Axım) بستر. روندکار. جریان.

آخین – (Axın) آب جاری. سیل. جریان. بی‎قراری. سمتی که آب به آن جریان دارد. حمله. جریان الکتریسیته. حرکت انبوه انسانی. انبوه. سیل جمعیت.

آدار – (Adar) آذر. آتش. نام خدای آتش. جستجوگر. نامدار.

آداش‎ – (Adaş) همنام. هم اسم. دو تن که یک نام داشته باشند، هرکدام نسبت به دیگری آداش خوانده می‎شوند. به همین صورت و معنا وارد فارسی شده است.

آدال – (Adal) صادق. راستگو.

آدالان – (Adalan) آد+آلان. نام آور.

آدالی – (Adalı) اهل جزیره. جزیره نشین.

آدان – (Adan) لیاقت. سزاواری.

آدانیر – (Adanır) نام آور. خوشنام.(ناپ).

آدای – (Aday) خشنودی. تشکر. خرسندی. نامزد. کوچکترین خویشاوند. سگ.

آدبای – (Adbay) آد+ بیگ. بزرگنام.(ناپ).

آدرا – (Adra) زمین بایر.

آدراش – (Adraş) خداحافظی. وداع.

آدسای – (Adsay) مرد محترم.

آدلی – (Adlı) نامدار. بنام. دارای نام. به یاد ماندنی.

آدلیم – ‌(Adlım) نامدار. مشهور.

آدی بای – (Adı bay) آدی+ بیگ. بزرگنام.(ناپ).

آدین – (Adın) دیگری. جدا. غیر. مشهور. نام آور.

آدینا – (Adına) جمعه. از طرف. بنام. به نمایندگی.

آذرتاش – (Azərtaş) سنگ آذرین.

آرات – (Arat) شخص جسور. آبیاری زمین قبل از کشت و بذرپاشی. جسارت. ماهی مرگ یا ترسناک در باور ترکان.

آراتا – (Arata) مزرعه‎ای که شخم خورده، آبیاری شده و آماده کاشت است. مزرعه‎ای که پس از کاشت، شخم و آبیاری شده.

آراتان – (Aratan) ماهی مرگ یا ترسناک در باور ترکان.

آراتی – (Aratı) امانت. جایزه.

آراز – (Araz) غوغا. جار و جنجال. جنگ. بخت. اقبال. سعادت. نیک بختی. دشمن. پهلوان آذربایجانی. رودخانه ارس. قهرمان منسوب به قوم آس. قهر کرده. با فاصله. درد. بیماری. سرما. سیل. جریان شدید آب. رمضان.

آرازان – (Arazan) خوشبخت. سعادتمند.

بخش ۳ اسامی ترکی پسرانه

آراس – (Aras) موی اسب. پشم ضخیم. طالع. بخت. پهلوان آذربایجانی.

آراسا – (Arasa) سیار. بسیار گردش کننده.

آراستا – (Arasta) معصوم. بی گناه.

آراسیل – (Arasıl) موازی. پارالل.

آراش – (Araş) دو رگه. جستجو. کاوش.

آراشان – (Araşan) آب معدنی.

آراشما – (Araşma) جستجو. کاوش. خبرگیری.

آرال – (Aral) دریایی که میان کوهها باشد. دریاچه. میانه بالا. اتاق. میانه. جنگل. نیزار یا خارزار دور برکه ها. جزیره. رشته کوه. کوهی که مرز میان اروپا و آسیاست.

آرالاش – (Aralaş) متمرکز. پشته. انبوه. مخلوط. نیمه. جسمی شامل دو یا چند ماده ناهمگون و قابل جداسازی به روشهای مکانیکی. دو حالت متفاوت. دخالت.

آراما – (Arama) تحقیق. کاوش.

آرامان – (Araman) سمبل پاکی. مرد پاکیزه. هوس.
‎

آران – (Aran) جای گرم. دشت. هموار. قشلاق. طویله اسب. آخور. ناحیه‎ای در میان رودهای کور و ارس. در اغلب منابع جغرافیایی به صورت ارّان و آلبان آمده است. نوعی مکتب فرش در قره‎باغ. سیخهایی که برای صید در رهگذر وحوش نصب ‎کنند. محوطه‎ای که برای خوابگاه دواب سازند.

آرانتا – (Aranta) بسیار جستجو کننده.

آراوان – (Aravan) فلاخن. تیرکمان مخصوص بچه ها برای زدن پرنده. خاک انداز.

آرایان – (Arayan) بررسی کننده. کنترلچی.

آرباس – (Arbas) مرد بسیار قوی.

آربان – (Arban) سعادت. کامروایی.

آربای – (Arbay) آر+بیگ. دلاور و بلندپایه. حاکم.

آربیل – (Arbil) آر+بیل. دلاور دانا.

آربین – (Arbin) زیاد. بسیار. ژرف. بیشمار.

آرتا – (Arta) مرتبه. رتبه. مقدس.

آرتابای – (Artabay) سپهسالار.

آرتات – (Artat) آشفته. خراب.

آرتاس – (Artas) آبشار.

آرتاش – (Artaş) همراه. دوست.(ناپ).

آرتالان – (Artalan) پس زمینه.

آرتام – (Artam) باارزش. رجحان. برتری. پایان. بهره.(ناپ).

آرتان – (Artan) افزایش یابنده. افزوده. زمان طلوع خورشید. خرابکار.

آرتوت – (Artut) ارمغان. هدیه.

آرتوم – (Artum) تلاشگر. با ارزش. برتری.(ناپ).

آرتون – (Artun) جدی. متین. باوقار. باوجدان. زیره (گیاه).

آرتیت – (Artıt) ارمغان. هدیه.

آرتیلان – (Artılan) زیاد شونده.

آرتیمان – (Artıman) سمبل زیادت.

آرتین – (Artın) معصوم. سرشار. بلور.

آرجان – (Arcan) پاک نهاد. دلاور. قوی هیکل. (ناپ).

آرچان – (Arçan) روشن. نورانی.

آرچیل – (Arçıl) پاکیزه. تمیز. خجالتی. آزرمگین.

آرچین – (Arçın) مأمور بلندپایه. کدخدا. کمان(ناپ).

آرخاداش – (Arxadaş) پشتیبان. دوست. حامی. به صورت «آرقداش» به همین معنا وارد لهجه های عراقی و لیبیایی زبان عربی شده است.

آرخاش – (Arxaş) پشت به پشت. هماهنگ. مداوم. جایی که باد آنجا را نگیرد.

آرخاما – (Arxama) رسیدگی.

آرخان – (Arxan) رهبر پاک. عقب. پس. طناب. سو. جهت. طرف. دور. بعید. نهایت.(ناپ)

آرخانا – (Arxana) آسوده خاطر. آب پنیر.

بخش ۴ اسامی ترکی پسرانه :

آرخاییش – (Arxayış) پشتوانه.

آرخایین – (Arxayın) مطمئن.

آردارا – (Ardara) ادامه. دوام. پستو. پیچیده. مبهم.

آرداش – (Ardaş) متوالی. پی در پی.

آرداشان – (Ardaşan) کنده ای که روی آن هیزم شکنند.

آردال – (Ardal) نایب قهرمان.

آردالا – (Ardala) درشت. بزرگ. پس و پیش. کیف آویزی بغلی. زنگ بزرگی که به آخرین شتر کاروان بندند.

آردالان – (Ardalan) مردافکن.

آردالی – (Ardalı) نایب قهرمان.

آردانا – (جان)(Ardana) گوساله یا شتر یک ساله.

آرداوان – (Ardavan) ماده. مؤنث.

آردای – (Arday) ولیعهد.

آردل – (Ardəl) پسوند.

آردیل – (Ardıl) از عقب آینده. بچه دوم. خلوت. آردل. فرّاش. مأمور اجراء. چاپار. نوبت گیرنده. کاتب. نامه رسان. خادم مکانهای دینی. فردی که اسب افسر و مافوقش را می‎آورد و خود نیز سوار اسب خود شده و پشت سر او حرکت می‎کند. فرّاشی که برای خواندن و احضار سپاهیان یا گناهکاران و مدعی علیهم می‎فرستادند. به همین صورت و به معنای سرباز در خدمت صاحب منصبان و یا امربر وارد ادبیات نظامی ایرانی شده است.

آردیم – (Ardım) گام. قدم.

آردین – (Ardın) پی. پشت. پشتیبان.

آرسات – (Arsat) معتدل.

آرسال – (Arsal) حیوان دو جنسه. سخت. دلاورگونه. مردانه. برجسته. زنی که بسیار به شوهرش دلبسته و وابسته باشد.

آرسام – (Arsam) عزت.

آرسان – (Arsan) مانند قهرمانان. شاد. دلاور پرآوازه. پاکنام.(ناپ).

آرسای – (Arsay) دلاورگونه.

آرسون – (Arsun) افندی. سرور. به راحتی رسیده. آرام.

آرسیق – (Arsıq) موخرمایی. مایل. خمیده. دختری که بکارتش به سختی زایل شود. .(ناپ)

آرسیلان – (جان)(Arsılan) شیر.

آرسین – (Arsın) استقلال. رهایی. رها. آزاد. معصوم. تجزیه. آزمایش. دلاورگونه. همانند پهلوانان. (ناپ).

آرشات – (Arşat) تحقیق. پژوهش.

آرشاک – (Arşak) پهلوان شکست ناپذیر. کاسه زانو.

آرشان – (Arşan) آبگرم. آب معدنی. آب گازدار.

آرشین – (Arşın) واحد طول برابر ۷۱ سانتیمتر یا ۳ وجب.

آرغاز – (Arğaz) نه لاغر و نه چاق. (ناپ).

آرقان – (Arqan) کمند. به صورت Аркан به همین معنا وارد زبان روسی شده است.

آرقای – (Arqay) همه جانبه. شاخه شاخه.

آرکار – (Arkar) حلقه گردن سگ. قلاده.

آرگون – (Argün) روز تمیز. روز پاک.(ناپ).

آرلات – (Arlat) نخستین پسر. پسر ناز پرورده مادر.

بخش ۵ اسامی ترکی پسرانه :

آرلان – (جان)(Arlan) جنس مذکر سگ، گرگ یا روباه.

آرمان – (Arman) قابل جستجو. باادب. نیکو. خواسته. هدف. خیال. رویا. در میان قزاقها به معنای دوردست و گذشته کاربرد دارد. به همین صورت و در معنای هدف بزرگ وارد زبان فارسی شده است.

آرمین – (Armın) آرام. ملایم. نرم.

آرنا – (Arna) رودخانه. نامزد. راه. جدول رودخانه. عداوت.

آرناش – (Arnaş) توانایی. نیرو. درمان.

آرناو – (Arnav) بخشش.

آرواش – (Arvaş) افسون. جادو. فالگیر. جاوگر.

آریت – (Arıt) مانده. بیات. خشک. تمیز. صاف. باناموس.

آریدان – (Arıdan) تمیز کننده.

آریس – (Arıs) صاف. زلال. شرم. عار.

آریسان – (Arısan) دارای نام و شهرت پاکیزه.

آریستا – (Arısta) معصوم. بی گناه.

آریش – (Arış) حل. تجزیه. میله بین چرخهای اتومبیل. محور چرخهای ارّابه. چاودار. پاکیزه.

آریل – (Arıl) پاکیزه. شفا. الهه پاکیزگی در باور ترکان.

آریم – (Arım) دلاور. بزرگ. خستگی.

آریمان – (Arıman) مرد پاکیزه. مرد درستکار.

آرین – (Arın) تمیز. نیکو. بزرگ. سنگین. دشوار. ژرف.

آرینان – (Arınan) پاکیزه شونده.

آزالان – (Azalan) کاهش یابنده. نزولی.

آزنا – (Azna) راه تنگ. گذرگاه تنگ.

آزیرال – (Azıral) غذا. طعام.

آسابا – (Asaba) پرچم. بیرق. وارث. خلیفه. مالی که از مرده به همسرش برسد. خویشاوند درجه دو. سطح مزرعه.

آسال – (Asal) اصلی. بنیاد. چیستان. به همین صورت و معنا وارد زبان فارسی شده است.

آسالات – (Asalat) اصالت. بنیاد.

آسانتا – (Asanta) بسیار آویزان کننده.

آساو – (Asav) سرکش. نافرمان. بی لگام. وحشی.

آساوان – (Asavan) مأنوس. دقیق.

آسای – (Asay) آویزان.

آسپار – (Aspar) مفید. سودمند.

آستال – (Astal) زیور . زینت.

آستام – (Astam) فراوان. بسیار. فایده.

آسرا – (Asra) پایین. زیر. پست. رذل.

آسلان – (Aslan) شیر(حیوان). درصد. فایده.

آسلانتاش – (Aslantaş) شیرآسا.

آسمار – (Asmar) آواره.

آسمان – (Asman) فضا. آویزان کننده. گاونری که پس از بزرگ شدن، اخته کرده باشند. جای آویختن فانوس و چراغ. به صورت «آسمان» وارد زبان فارسی شده

است.
آسنو – (Asnu) نازنین. طناز.

بخش ۶ اسامی ترکی پسرانه :

آسو – (Asu) اسب ناآرام.

آسوا – (Asva) ارزاق.

آسوتای – (Asutay) ناآرام چون اسب سرکش(ناپ).

آسیرا – (Asıra) تربیت. پرورش.

آسیل – (Asıl) عالی. ارزشمند.

آشات – (Aşat) مهمانی. طعام. ولیمه. بیشتر. اضافه.

آشادا – (Aşada) خوراکی. غذا.

آشار – (Aşar) متلاطم. طغیان کرده. سرریزکنان. سرریزشده. غلطان. گله شتر. عامل. ترشی رسیده. همیاری.

آشال – (Aşal) بسیار. فراوان.

آشاما – (Aşama) مرحله. درجه. پله نردبان. پلکان. نردبان.

آشامات – (Aşamat) تنومند. احتشام. حشمت.

آشامان – (Aşaman) بزرگ قبیله. رئیس.

آشان – (Aşan) افتان. باعزم.

آشانا – (Aşana) ورودی خانه. داخل خانه. انبار ارزاق.

آشاوا – (Aşava) داد و فریاد

آشای – (Aşay) نهایت. غایت. افتان.

آشنان – (Aşnan) نام رب النوع غلات در سومر.

آشنو – (Aşnu) صبح اول وقت. ابتدا.

آشنی – (Aşnı) ازلی. پیشین. آشنا. دوست داشتنی.

آشوان – (Aşvan) آسیابان.

آشور – (Aşur) با غیرت. شکست ناپذیر.

آشولا – (Aşula) مردی دارای اراده خلل ناپذیر.

آشیر – (Aşır) زمان. دوره. عصر. قرن.

آشیرا – (Aşıra) واسطه. وسیله. بالکن.

آشیرات – (Aşırat) بسیار. زیاد.

آشیرال – (Aşıral) کارآزموده. مجرب.

آشیل – (Aşıl) آجیل. تنقلات.

آشیم – (Aşım) جفتگیری حیوانات.غضب. قابلیت.

آشین – (Aşın) تمدید. سبقت. برتر. گذرنده.

آشینا – (Aşına) گرگ ماده. دختر زیبا. به معنای نزدیک نیز به کار می‎رفت. این واژه چینی یا در واقع «شئنی» شکل تحریف شده «قورت» در زبان مغولی است.

آشیو – (Aşıv) خشم. مبالغه.

آغ ار – (Ağ ər) پاک نفس. دلاور نیک سیرت. (ناپ).

آغ بولود – (Ağ bulud) ابر سفید. تمیز چون ابر.(ناپ).

آغ پای – (Ağ pay) پاکدامن.(ناپ).

آغ پوْلاد – (Ağ polad) فولاد سفید. تمیز و محکم چون پولاد.(ناپ).

آغ چورا – (Ağ çura) فرشته نیکی در دین شمنها. پاک نفس. (ناپ).

آغ خان – (Ağ xan) نام خدای نیکی و روشنی در دین شمنها.(ناپ).

آغ دومان – (Ağ duman) مه سفید.(ناپ).

آغار – (Ağar) سنگین. متین. وزین. شادی دل. عروج. رفتن به آسمان.(ناپ). نوعی حشره از تیره عنکبوتها. (Acarina). بالا رونده.

آغامان – (Ağaman) سربلند. حاکم. مالک.

آغای – (Ağay) ماه بدر و سفید. ماه روشن. همچنین از ریشه (آقابیگ) به معنی آقا و سرور نیز به کار می‌رود.

آغایا – (Ağaya) معقول. هماهنگ.

اسامی ترکی پسرانه بخش ۷ :

آغجا بیگ – (Ağca bəy) انسان تمیز و پاکیزه.(ناپ).

آغچین – (Ağçın) مردی دارای سخن معتبر. باناموس.

آغمان – (Ağman) پاکدامن. مرد سفید چهره. بهانه. طرف سنگین بار. مرکز ثقل. پاکیزه. قصور.

آفشین – (Afşın) زره. تن پوش جنگی فلزی.(ناپ). آپچین یا اوپچین نیز گفته می‎شود.

آلاتا – (جان)(Alata) گوسفند یا بز مریض یا ناتوانی که با گله همراهی نکند. مخلوط. معجون. نانی از مواد مختلف. پرتگاه. دو رگه.

آلا تاش – (Ala taş) شراره. آتشپاره. شرر. خسته.

آلاتاو – (Alatav) زمین نیمه خشک. وضعیتی که آهن هنوز کاملاً ورنیامده است. متوسط.

آلاچا – (Alaça) ابلق. رنگ به رنگ. نوعی قماش پنبه‌ای راه راه.

آلادا – (Alada) انس. الفت. آلوده. مبتلا.

آلادان – (Aladan) به هنگام طلوع شفق. صبح زود.
‌

آلادی – (Aladı) چوب مخصوص گردو زنی.

آلار – (Alar) شفق. سرخ. طلایی. صبح کاذب. زردی. گیرنده. دریافت کننده.

آلارتی – (Alartı) سیاهی. شبح.

آلاری – (Aları) حاصل.

آلاسا – (Alasa) کوچک. کوتاه.

آلاسام – (Alasam) کوتاه.

آلاسان – (Alasan) بزرگ. نوعی بیماری گیاهی.

آلاسی – (Alası) گرفتنی. هدف. طلبکار. بستانکار. هدف.

آلاسیم – (Alasım) لازم. آرام. ابله. بی فکر.

آلاشار – (Alaşar) عقیم. جوانی که صورتش لکه سفیددارد.

آلاشمان – (Alaşman) دو رگه.

آلام – (Alam) شتاب. عجله. مهلت. فرصت. احترام. عزت. درمان. معالجه. صبر. طاقت. حوصله. نیرو. نفوذ.

آلامان – (Alaman) بی‎خانمان. موش خاکستری. گروه مردم. حمله نامرتب. طایفه غارتگر بی‎خانمان.

آلامای – (Alamay) اطراف. جوار. آغشته به روغن.

آلامیر – (Alamır) لذیذ.

آلانا – (Alana) میوه خشک شده که داخلش را بادام و گردو پر می‌کنند.

آلانتا – (Alanta) بسیار گیرنده.

آلانتای – (Alantay) گلگونه. سرخ فام.

آلانیر – (Alanır) محصول.

آلاو – (Alav) شعله. لهیب. به همین صورت و معنا وارد زبان فارسی شده است.

آلاوا – (Alava) خاک سفید که برای سفید کردن دیوار خانه‌های روستایی استفاده می‌شود. پهنه آسمان.

آلاوان – (جان)(Alavan) تمساح. نهنگ.

آلاوی – (Alavı) حواله. پرداخت.

آلای – (Alay) (هالای) صف. جماعت. دسته مردم. مراسم. هنگ. ماه سرخ. فلات. حمله. هجوم. مسخره. ریشخند. دیگر. متفاوت. تفاوت. فرق. به صورت «الالای» به معنای سپاه مرکّب از چند لشکر و ارتش مرکّب از چند لشکر وارد لهجه‌های عراقی، مصری و سوری زبان عربی شده است. در لهجه لیبی نیز به صورت جمع «الایات» کاربرد دارد. عربی آن الفیلق است. وگرنه. یا.

آلایات – (Alayat) زیبایی.

آلایدا – (Alayda) حال آنکه. در حالی که.

آلایسا – (Alaysa) محل جمع شدن آب در وسط قایق.

آلایلا – (Alayla) دقیق. مو بمو.

آلبا – (Alba) خدمت. سرویس. قرض. دِین.

آلبار – (Albar) آخوری که از سه جهت با نی و شاخه بسته شده باشد. اتاق خدمتکاران. سالمند.

آلبان – (Alban) باو و چادر سرخ. تمساح. غنیمت. خراج. خشنود. زور. اجبار.

آلبای – (Albay) آلای بیگ. سرهنگ.

آلبیر – (Albır) آراسته. شیک.

آلبین – (Albın) دروغگو (گویش قرقیزی). فرشته محافظ شکارچیان(گویش خاکاس). تضرع هنگام معالجه.

آلپ – (Alp) نیرو. توان. دلیر. پهلوان. سرسخت. لقب پهلوانان ترک. دشوار. سنگین.

آلپان – (Alpan) حداکثر.

آلپایا – (Alpaya) دلاور بی‎باک.

آلتار – (Altar) محراب.

آلتام – (Altam) گام. قدم.

آلتان – (Altan) شفق سرخ. سرخ. آلتین در زبان مغولی است. حاکم یا امپراتور ساکن در پایتخت. حداکثر. شصت.

آلتای – (Altay) روح والایی که بر گستره زمین فرمان می‎راند. کوه بلند در جنگل. کوهستانی در شمال چین.

آلتمان – (Altman) پادشاه طلایی.

آلتون‎ – (Altun) زر. طلا. زر سرخ. از نامهای زنان ترک. معادل اولان مغولی است. به همین صورت و معنا وارد زبان فارسی و لهجه های مصری و سوری زبان عربی

شده است.

بخش ۸ :

آلتین – (Altın) ← آلتون. زیرزمین. زیرین.

آلچین – (Alçın) پهلو و کناره کوه. سرخ. قرمز. پرنده‌ای کوچک و قرمز رنگ.

آلخا – (Alxa) گردنبند.

آلخان – (Alxan) خان سرخ. خندقی که به صورت اریب کنده شده باشد.

آلخیم – (Alxım) به صورت برکه درآمدن و جاری شدن. متمایل.

آلداس – (Aldas) تند. سریع.

آلدان – (Aldan) بسیار. فراوان. ضخیم. ژرف.

آلدیش – (Aldış) پذیرش. قبول.

آلقاس – (Alqas) پراکنده.

آلقاسان – (Alqasan) تپش. ضربان. زحمت.

آلقاش – (Alqaş)کننده. کوشا. رابطه. معتاد. نابود کننده. درهم برهم. ← آرغاج.

آلقان – (Alqan) پیروز. فاتح.

آلقای – (Alqay) درهم ریخته. پریشان.

آلقون – (Alqun) تپه. بلندی.

آلقیش – (Alqış) استقبال. پیشباز. دعا. دعای خیر. تسلی. تظاهرات. آرزو. خواسته.

آلمار – (Almar) انبار.

آلماش – (Almaş) ضمیر (دستور زبان). نوبت. دوره. داد و ستد. مشابه.

آلمال – (Almal) لازم. ضروری.

آلموس – (Almus) پیروز. فاتح.

آلمیش – (Almış) خریده. گرفته. فاتح. پیروز.

آلمیلا – (گیا)(Almıla) سیب.

آلمین – (Almın) زیرک. ناقلا.

آلنات – (Alnat) آماده.

آلناش – (Alnaş) حافظه.

آلنام – (Alnam) اقتباس. اخذ.

آلوان – (Alvan) مالیات.

آلیب – (Alıb) خواهان. خواهنده. دلاور.

آلیت – (Alıt) محل دریافت. محل خرید.

آلیر – (Alır) مزد. کارانه. دقیق. مُرده.

آلیس – (Alıs) جایی که نور آفتاب به آنجا نخورد.

آلیستا – (Alısta) تربیت شده. ورزیده. آماده.

آلیشار – (Alışar) عادت پذیر.

آلیشان – (Alışan) شعله ور. نوعی گیاه. (Dictamnus).

آلیشیم – (Alışım) دوستی. ائتلاف. رفتار.

آلیمان – (Alıman) کلبه.

آلین – (Alın) دریافت. خرید.

آلیندی – (Alındı) قبض رسید.

آماج – (Amac) نشانه. هدف. ابزار کشت. خاک توده کرده که نشان تیر را بر آن نصب کنند. آماجگاه. نشان. پرتاب تیر تا مسافت یک بیست و چهارم فرسنگ برابر با ۵۰۰ قدم یا ۲۵۰ متر. آهن گاو آهن که در زمین فرو شود و شیار کند. مجموع آهن جفت، گاو آهن و سپار. در اصل «آماچ» از ریشه «اومماق» یعنی امید داشتن است که به مرور زمان آماچ شده است. به همین صورت و معنا وارد زبان فارسی شده است.

آمارات – (Amarat) کوشا. زرنگ. ماهر.

آمتان – (Amtan) طعم.

آمران – (Amran) خمار. شیفته. شیدا.

آمو – (Amu -Amuy) گاونر. جیحون. رودی در ترکستان.

آنا دال – (Ana dal) وسیله چوبی سه شاخه بزرگ که برای حمل محصول از مزرعه به خرمن استفاده شود.

آناداش – (Anadaş) خواهر. برادر. خویشاوند.

آنار – (Anar) تیزهوش. فهیم. به آنجا. چنان.

آناشا – (Anaşa) نوعی مادّه مخدر که از خشخاش به دست می‌آید. اندیشمند. فکور.

آنان – (Anan) تیزهوش.

آندار – (Andar) سرور آتش یا الهه گیاه در باور ترکان.

آنداش – (Andaş) هم قسم.

آندال – (Andal) پراکنده. سرسام.

آندای – (Anday) معنی. مفهوم. محتوا.

بخش ۹ :

آنسال – (Ansal) عقلانی. ذهنی.

آنلار – (Anlar) اطراف. محیط. فهیم.

آنلام – (Anlam) فهم. احساس.

آنوشا – (Anuşa) ابدی. دائمی. جاوید.

آنیت – (Anıt) اثر. یادگار. بنای تاریخی. بنای یادگاری.

آنیش – (Anış) تفاهم. یادآوری. خاطره. تصور. اندیشه.

آنیل – (Anıl) تماماً. همگی. خفیف. آرام. حافظه.

آنیم – (Anım) ادراک. یادواره.

آوال – (Aval) قضا. جنگ. آواره. عامی. محلّه. انگل.

آوان – (Avan) وضعیت. دشمن. بدخواه. عالی. بلند. زمینی که به سختی شخم بزنند. مأمور دولت. پرخور. درشت.

آوانا – (Avana) اجتماع. تمرکز.

آوانتا – (Avanta) وردست و کمک حال شخص آبیاری کننده مزرعه. (گویش خوی). آواره. ولگرد.

آوانی – (Avanı) باتدبیر. محتاط.

آوای – (Avay) آرام. آهسته.

آودان – (Avdan) منطقه. قسمت. کشیش. متصدی. حکایت. داستان. یکشنبه.

آورال – (Avral) اعزام شدن برای کاری با عجله و فوری.

آوراما – (Avrama) پایش. مراقبت.

آوران – (Avran) شکمو. پرخور.

آورانا – (Avrana) لگن. دیگ بزرگ. سر گُنده.

آوسال – (Avsal) ضروری. لازم. تند. علاقمند به شکار.

آوشار – (جان)(Avşar) گوسفندی که شیرش زیاد باشد. جمعه. ژاندارم سواره. ماهر. قمه. جوشیدن شدید بکمز پیش از پختن.

آوشین – (Avşın) آلت شکار. زره. سپر. رئیس قبیله.

آولام – (Avlam) مجموعه. جُنگ.

آولان – (Avlan) عادت. شکارچی.

آومان – (Avman) لایق. سزاوار.

آویت – (Avıt) مهربان.

آویر – (Avır) لباس. پوشش. محیط. پیرامون. دایره.

آی بارس – (Ay bars) ماننده ماه زیبا و چون ببر درنده.

آی گون گؤر – (Ay güngör) روز روشن ببین. (ناپ).

آیابای – (Ayabay) کاملاً. تمام و کمال.

آیاتا – (Ayata) خدای آسمان در میان ترکان قدیم.

آیاتان – (Ayatan) گودال کوچک پر شده از آب باران.

آیار – (Ayar) استثناء. مهوش. خوش رو. نکته سنج. پر محصول. (ناپ).

آیارتا – (Ayarta) کسی که کار دیگران را خوب نکند.

آیاز – (Ayaz) نسیم خنک سحر. هوای صاف و خیلی سرد. شب بدون ابر و سرد. کوشا. پرتلاش. دقیق. نام غلام محبوب سلطان محمود غزنوی که از طایفه ترک اوْیماق بود. به صورت ایاز و ایاس وارد فارسی شده است.

آیاش – (Ayaş) روشنایی مهتاب. دوست. همراه.

آیام – (Ayam) آرام. هوا.

آیاما – (Ayama) لقب. لقب دهی.

آیان – (Ayan) گردش کننده. ژرف. عمیق.

آیانا – (Ayana) ژرف. عمیق.

آیانات – (Ayanat) کمک. یاری.

آیانتا – (Ayanta) تنبل.

آیبار – (Aybar) همچون ماه. هیبت. شکوه. ماه تمام.

آیباش – (جان)(Aybaş) قوچی دارای شاخی به شکل ماه.

آیبان – (Ayban) کَل. نیرومند. نرینه.

آیبای – (Aybay) لیاقت. سزاواری.

آیتات – (Aytat) اندیشه. تفکر. تصمیم.

آیتار – (Aytar) بشارت دهنده.

آیتاک – (Aytak) خطیب. گوینده.

آیتان – (Aytan) بشارت دهنده. مقارنه ماه و زهره.

آیتون – (Aytun) ماه شب.

آیتیش – (Aytış) گفتگو. خطاب. مذاکره. مشاعره.

آیتیم – (Aytım) ترانه. جمله.

آیتین – (Aytın) مبارک. مهتاب.

آیچین – (Ayçın) برای ماه.

آیدار – (Aydar) کاکل. پرچم. پرچم گل.

آیداس – (Aydas) نیرومند.

آیداش – (Aydaş) پوست و استخوان. بسیارلاغر. ضعیف. هم ماه (دو بچه که در ک ماه بدنیا آمده باشند). نوزادی که سالش تمام نشده باشد.

آیدال – (Aydal) تحت مراقبت. تحت تعقیب.

آیدیل – (Aydil) دارای زبانی پاک چون ماه.
‎

آیدین – (Aydın) نیرو. توان. روشن. واضح. نورانی. امیدبخش. مهتاب. روشنفکر. (ناپ).

آیراتا – (Ayrata) بویژه. علی الخصوص.

آیرال – (Ayral) استثنایی. برگزیده.

آیریم – (Ayrım) مرز. فرق. تفاوت. محل انشعاب راه. موافقت نامه. قرارداد. قرار قضایی. حکم. سکانس. گردشی که در ممر آب و رودخانه‌ها باشد. نمد زین. سکه

هایی که زنان برای زینت به سرشان بندند.

آیسار – (Aysar) بی‎قرار. بوقلمون صفت. هر لحظه به شکلی.

آیغای – (Ayğay) فریاد. لحظه بهترین شکل ماه. بانوی بزرگوار. (ناپ).

آیقان – (Ayqan) صمیمی. بااحساس.

آیلام – (Aylam) دایره. حلقه. زمان طولانی. دیرزمان.

آیلاما – (Aylama) انتظار. تداوم. گردش. تاب (بازی).

آیلان – (Aylan) همراه ماه. شبیه ماه. دایره. حیران. شگفت زده. آشکار. ویراژ.

آیلانا – (Aylana) دایره. اطراف. محیط.

آیمان – (Ayman) شخص پاکیزه چون ماه. اتاق رو باز. چشم گرد. الک. غربال. متحمل (اسب).

آیوا – (گیا)(Ayva) میوه به.

آیواز – (Ayvaz) خدمتکار مخصوص. مرد. شوهر. مهوش. زیبا. کل. بی مو. زمخت. ناشنوا. پزشک کشتی. نابینا. به صورت عیوض نیز نوشته می‌شود.

آیوان – (Ayvan) میدان.

اسامی ترکی پسرانه این نام های زیبا بودند. اگر شما نام جدید سراغ دارید, در قسمت نظرات برای ما ارسال کنید.

اسامی ترکی دخترانه